Vilijam Fulbrajt (William Fulbright) rođen je 9. aprila 1905. godine u gradu Samner, država Misuri. Studirao je političke nauke na Univerzitetu Arkanzas, gde je diplomirao 1925. godine. Zatim je pohadjao Oksford Univerzitet kao Roudsov stipendista, gde je dobio diplomu magistra.
Po povratku u Sjedinjene Američke Države, Fulbrajt je nastavio svoje školovanje. Studirao je prava na Univerzitetu George Washington, u Vašingtonu, DC. Tokom 1930. godine služio je u Ministarstvu pravde i predavao na Pravnom fakultetu George Washington Univerziteta. U Arkanzas se vratio 1936. godine, gde je predavao prava od 1939. do 1941. i bio predsednik Univerziteta Arkanzas – u to veme najmladji predsednik univerziteta u zemlji.
U politiku je ušao 1942. godine, a januara 1943. izabran je u Predstavnički dom Kongresa SAD, gde postaje član Komiteta za spoljne poslove. U septembru iste godine, Dom je usvojio Fulbrajtovu rezoluciju podržavanja medjunarodnih akcija očuvanja mira u svetu ohrabrujući učesće Sjedinjenih Američkih Država u budućim Ujedinjenim Nacijama, što je Fulbrajtu donelo nacionalnu pažnju.
U novembru 1944. godine izabran je u Senat Sjedinjenih Američkih Država, gde je služio od 1945. do 1974, postavši jedan od najuticajnijih i najpoznatijih članova. Njegovi predlozi zakona, koji su ustanovili Fulbrajtov program, prošli su 1946. godine kroz Senat bez debate. Prvi učesnici programa prešli su preko okeana 1948. godine, finansirani ratnom odštetom i otplatom zajmova koje su Sjedinjene Američke Države dale drugim zemljama. Ovaj program je imao ogroman uticaj širom sveta. Do sada je bilo više od 250.000 Fulbrajtovih stipendista i mnogi od njih su značajno doprineli kako napretku unutar svojih zemalja, tako i osnovnom cilju programa unapredjenju medjusobnog razumevanja.
Fulbrajt je 1949. godine postao član Komiteta za inostrane poslove u Senatu. Od 1959. do 1974. bio je predsedavajući Komiteta, što je najduži period u istoriji SAD. Njegova karijera senatora bila je označena nekim značajnim slučajevima neslaganja. Bio je, na primer, jedini senator koji je 1954. godine glasao protiv zloupotreba Stalnog istražnog potkomiteta, vodjenog od strane Senatora Džozefa Mekartija. On je, takode, podneo ozbiljne prigovore predsedniku Kenediju pre početka invazije na Zaliv Svinja 1961. godine. Vilijam Fulbrajt bio je posebno u centru pažnje kao snažan glas u haotičnim vremenima rata u Vijetnamu, kada je predsedavao Senatovim saslušanjima o politici Sjedinjenih Američkih Država i vodjenju rata. Volter Lipmanje 1963. napisao o Fulbrajtu : ,,Uloga koju igra u Vasingtonu je nužna uloga. Ne postoji niko drugi ko je tako moćan i takodje tako mudar i ako se postavlja pitanje njegovog isključivanja iz javnog života, to bi bila nacionalna propast”.Posle napustanja Senata, Vilijam Fulbrajt je bio savetnik Vašingtonske advokatske kancelarije ,,Hogan & Hartson” i ostao je aktivan u podršci medjunarodnog programa razmene, koji nosi njegovo ime.
Za uloženi trud za dobro obrazovanja i medjunarodnog razumevanja, dobio je brojne nagrade od vlada, univerziteta i obrazovnih organizacija širom sveta. Predsednik Klinton mu je 1993. godine dodelio ,,Predsedničku medalju slobode”.
Vilijam Fulbrajt preminuo je 9. februara 1995. u 89-oj godini, u svojoj kući u Vašingtonu.
